Pedanius Dioscorides

Een lijst met beroemde botanici denkt u? Jawel, en de meeste, op een of twee na zijn niet eens beroemd bij iedereen. Toch hebben ze stuk voor stuk een zeer belangrijke bijdrage geleverd aan de hedendaagse flora. En Linnaeus dan, hoor ik u denken. Hij was inderdaad een brilliant wetenschapper die met zijn theorieën de kennis over de wereldwijde flora (en de rest van het dierenrijk) op een groter voetstuk heeft geplaatst. Hij was een groot denker en kan als geen ander de kennis die hij had overbrengen aan anderen.

Maar botanische reizen maakte hij nauwelijks. En dan komen al die andere botanici in beeld. Botanici is een te beperkte titel. Wetenschappers waren het vaak. De meeste hadden een studie gedaan, een medische studie of een studie natuurwetenschappen of iets dergelijks. Dit was gewoon in die tijd. Het specialisme botanici kwam later pas. Zij hebben de wereldzeeeën afgezeild naar andere continenten en daar plantenmateriaal verzameld

Linnaeus heeft dit materiaal lang niet allemaal gezien. Wel had hij intensief correspondentie met veel van deze botanici. Zo kwam zijn verzamelde werk Species Plantarum tot stand. Maar andere botanici publiceerde ook en hanteerde vaak ook het indelingssysteem en de nomenclatuur die Linnaeus had bedacht.

Andere botanici staan in de lijst omdat ze in een tijd leefde toen niet elke plant werd beschreven een boek publiceerde waarin wel een logische volgorde zat met beschreven planten. Of het gepubliceerde boek was zo baanbrekend dat tientallen jaren na het uitkomen ervan er nog steeds uit werd geciteerd.

Pedanius Dioscorides ( in het Grieks : Πεδάνιος Διοσκουρίδης , Pedánios Dioskourídēs ; ca. 40-90 n.Chr.), "de vader van de farmacognosie ", was een Griekse arts, farmacoloog, botanicus en auteur van De materia medica ( Περὶ ὕλης ἰατρικῆς , over medisch materiaal) – een vijfdelige Griekse encyclopedie over kruidengeneeskunde en aanverwante geneeskrachtige stoffen (een farmacopee, een officieel handboek met voorschriften voor de samenstelling van geneesmiddelen voor menselijk en veterinair gebruik), die ruim 1500 jaar lang veel werd gelezen. Bijna twee millennia lang werd Dioscorides beschouwd als de meest prominente schrijver over planten en plantenmedicijnen.

Dioscorides , geboren in Anazarbus , Cilicië , Klein-Azië , studeerde waarschijnlijk geneeskunde in de buurt van de school in Tarsus , die een farmacologische nadruk had, en hij droeg zijn medische boeken op aan Laecanius Arius, een arts daar. Hoewel hij schrijft dat hij een ‘soldatenleven’ of ‘soldatenachtig leven’ leidde, verwijst zijn farmacopee bijna uitsluitend naar planten die voorkomen in het Griekssprekende oostelijke Middellandse Zeegebied, waardoor het waarschijnlijk is dat hij diende in campagnes, of reisde in een civiele hoedanigheid, minder wijdverspreid dan verondersteld. De naam Pedanius is Romeins, wat suggereert dat een aristocraat met die naam hem sponsorde om Romeins staatsburger te worden.

Twee geschriften van hem zijn bewaard. Het eerste heet Eenvoudige geneesmiddelen (Περὶ ἁπλῶν φαρμάκων) en bestond uit twee boeken. Het tweede was een vijfdelig boek getiteld Geneeskundige stoffen (Περὶ ὕλης ἰατρικῆς, beter bekend onder de Latijnse titel De materia medica). Dit werk, geschreven tussen de jaren 50 en 70, is een encyclopedie over kruidengeneeskunde en verwante geneeskrachtige stoffen (een farmacopee) die meer dan 1500 jaar lang veel gelezen en gebruikt is. Dit boek werd de voorloper van alle moderne farmacopees. Het werk werd vele eeuwen lang handmatig gereproduceerd, en werd dan vaak aangevuld met commentaar en kleine toevoegingen uit Arabische en Indiase bronnen.

In 1477 verscheen het voor het eerst in druk in Italië, en in de 16e eeuw ook in Frankrijk en de Duitse landen. Zo was het een van de weinige klassieke werken die niet werden herontdekt, omdat het al die tijd in omloop was gebleven. In de middeleeuwen werd De Materia Medica in het Grieks verspreid, evenals in Latijnse en Arabische vertalingen. Er zijn een aantal geïllustreerde manuscripten van De Materia Medica bewaard gebleven. De bekendste hiervan is de rijkelijk geïllustreerde Weense Dioscurides , geproduceerd in Constantinopel in 512/513 n.Chr. Dicht geïllustreerde Arabische kopieën zijn bewaard gebleven uit de 12e en 13e eeuw, terwijl Griekse manuscripten vandaag de dag bewaard blijven in de kloosters van de berg Athos.

De materia medica is de belangrijkste historische bron van informatie over de medicijnen die door de Grieken, Romeinen en andere culturen uit de oudheid werden gebruikt. Het werk registreert ook de Dacische , [15] Thracische , [16] Romeinse, oud-Egyptische en Noord-Afrikaanse (Carthaagse) namen voor sommige planten, die anders verloren zouden zijn gegaan. Het werk presenteert in totaal ongeveer 600 planten, [17] hoewel de beschrijvingen soms onduidelijk geformuleerd zijn, wat leidt tot opmerkingen als: "Talrijke individuen vanaf de Middeleeuwen hebben geworsteld met de identiteit van de verborgen soorten", [18] terwijl sommige van de botanische identificaties van de planten van Dioscorides blijven slechts gissingen.

De materia medica vormde gedurende de 19e eeuw de kern van de Europese farmacopee en suggereerde dat ‘de tijdloosheid van het werk van Dioscorides voortkwam uit een empirische traditie gebaseerd op vallen en opstaan; dat het generatie na generatie werkte, ondanks sociale en culturele veranderingen en veranderingen in medische theorie". John Goodyer vertaalde het werk in 1655 in het Engels en schonk het aan Magdalen College, Oxford ; het werd in 1934 gepubliceerd door de Oxford University Press.

Het plantengeslacht Dioscorea , waartoe ook de yam behoort , werd door Linnaeus naar hem vernoemd . Een vlinder, de bushhopper, Ampittia dioscorides , die wordt gevonden van India in zuidoostelijke richting naar Indonesië en oostwaarts richting China, is naar hem vernoemd.

Dit artikel is samengesteld uit meerdere Wikipagina's, andere websites en publicaties uit boeken e.d.

De gebruikte Wikipagina's zijn:

• De Nederlandse Wikipagina over Dioscorides
• De Engelse Wikipagina over Dioscorides
• De website van sciensephoto.com