Bloedzuring (Rumex sanguineus)

Aan het verspreidingskaartje is goed te zien dat deze Zuring helemaal niet zo algemeen is als andere soorten van de familie. Misschien worden er wel enkele exemplaren gemist want de typische rode nerven komen vaker voor bij tuinplanten dan in het wild. Hij bloeit in Juni en Juli.

Er komen minstens, op de vele kruisingen van onderlinge soorten en enkele zeer zeldzame soorten, 11 soorten Zuring (Rumex) in het wild voor in Nederland en bijna alle zijn algemeen dus een goede flora is zeker nodig:

• Bermzuring (Rumex crispus × obtusifolius) - Algemeen
• Bloedzuring (Rumex sanguineus) - Algemeen
• Geoorde zuring (Rumex thyrsiflorus) - Vrij zeldzaam
• Goudzuring (Rumex maritimus) - Algemeen
• Kluwenzuring (Rumex conglomeratus) - Algemeen
• Krulzuring (Rumex crispus) -Algemeen
• Moeraszuring (Rumex palustris) - Algemeen
• Ridderzuring (Rumex obtusifolius) - Algemeen
• Schapenzuring (Rumex acetosella) - Algemeen
• Veldzuring (Rumex acetosa) - Algemeen
• Waterzuring (Rumex hydrolapathum) - Algemeen

Tijdens de bloei is de plant meestal geheel lichtgroen. Pas als de vruchten rijp zijn krijgt de plant een bruinrode tint. Men kan hierin de kleur van gestold bloed zien. Maar waarschijnlijk heeft de naam alleen betrekking op de paarsgenerfde bladeren.

De naam Zuring duidt op de zure smaak van de plant als je deze zou eten. De zure smaak komt door de aanwezigheid van oxaalzuur in de plant. Vroeger werd de plant vanwege deze smaak in het eten verwerkt. Het vee laat de plant dus ook staan.

• English: Wood Dock, Redveined Sorrel
• Français: Oseille sanguine
• Deutsch: Blut-Ampfer
• Espanõl: Acedera
• Italiano: Romice sanguigno, Lingua di vacca sanguinea
• Svenska: Skogsskräppa
• Norsk:
• Dansk: Skovskræppe

Er zijn twee Engelse namen:

1. Wood Dock: Wood betekent natuurlijk "bos". Bloedzuring is van origine een bosplant.  Dock is een Engelse verzamelnaam voor Zuringplanten maar waarom dit Dock heet is mij onbekend.
2. Redveined Sorrel: Red betekent natuurlijk "rood". Veined betekent "gëaderde" en Sorrel heb ik hierboven uitgelegd. Deze zuring heeft vaak roodgëaderde nerven op het blad.

Voor de verspreiding van Bloedzuring in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is Oseille sanguine. Oseille is ooit afgeleid van het Latijnse Acidulus en betekent "zuur". Sanguine is het Franse woord voor de tweede wetenschappelijke naam voor Bloedzuring.

De Duitse naam is Blut-Ampfer. Blut betekent natuurlijk "bloed". Ampfer betekent "zuur/bitter". De bladeren van alle Zuringsoorten (Rumex) smaken zuur/bitter door de aanwezigheid van oxaalzuur en tannine in de bladeren. Sommige soorten zijn te zuur om te eten maar andere soorten worden gekweekt als bladgroente of voor het gebruik als kruid.

De Spaanse naam is Acedera: Castellano komt waarschijnlijk van Ácido en dit betekent "zuur".

Er zijn twee Italiaanse namen. Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. De hier genoemde namen kunnen ook nog varianten hebben.

1. Romice sanguigno. Dit is de Italiaanse benaming voor de volledige wetenschappelijke naam. Romice is naar mijn idee de meest gebruikte naam voor een Zuring.
2. Lingua di vacca sanguinea. Dit betekent "tong van een koe", verwijzend naar de harige stengelbladeren. Niet te verwarren met de Nederlandse Gewone ossentong (Anchusa officinalis) die absoluut geen familie is.

De Zweedse en Deense naam is nagenoeg gelijk, Skogsskräppa/Skovskræppe : Skog betekent "bos" en Skräppa betekent "zuring". Met die dubbele S betekent het "zuring van het bos". Een duidelijke verwijzing dat deze Zuring graag groeit in halfschaduw en niet te droge grond.

Voor de verspreiding van Bloedzuring in Zweden zie deze kaart.

Ecologie

Bodem
Licht beschaduwde plaatsen op vochtige of soms vrij natte, neutrale tot licht kalkhoudende, matig voedselrijke tot voedselrijke, humeuze grond (leem, kleiig, zavel en beekafzettingen).

Groeiplaats
Bossen (loofbossen, bronbossen, natte bossen, valleibossen, hoge delen van grienden en langs bospaden), houtkanten, kapvlakten, bermen, zeeduinen, ruderale plaatsen en waterkanten.

Verspreiding

Nederland
Vrij algemeen in het zuiden en oosten, in het rivierengebied en in de Hollandse en Zeeuwse duinen, vrij zeldzaam in laagveengebieden. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

Vlaanderen
Vrij algemeen in de Leemstreek en de Maasvallei. Elders vrij zeldzaam, maar zeldzaam in delen van de Vlaamse zandstreek en de Kempen.

Wallonië
Vrij algemeen, maar zeldzaam in de Ardennen.

Wereld
Europa, behalve in het noorden. Het meest in West- en Midden-Europa. Ook in Zuidwest-Azië en Noord-Afrika. Ingeburgerd in Noord-Amerika en waarschijnlijk eveneens in Zuiid-Amerika.

Zie ook de wetenschappelijke verklaring.

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten