Gele lis (Iris pseudacorus)

De Gele lis vormt een uitgebreid wortelstelsel en is in staat voedingsstoffen (o.a nitraten) uit het water ter halen en zo de omgeving te reinigen. De plant is een geliefde vijverplant en bijna bij iedereen bekend als nationale symbool voor Frankrijk.   Hierover meer bij de uitleg van de Nederlandse naam. Hij word ook gekweekt in vele kleurvarianten. Het meest opvallende van de Gele lis zijn de zaadhulsel. Hierin zitten verscheidene damvormige zaden die  door weg te drijven (omdat de plant altijd bij het water groei) zorgen voor de verspreiding. De Gele lis de enige in het wild voor komende Lis-soort (Iris) in Nederland. Er zijn wel enkele waarnemingen van cultuurvarianten maar deze zijn erg zeldzaam. De Gele lis bloeit in Mei, Juni en Juli.

Op de website van Flora van Nederland is een Videodeterminatie van deze plant te zien.

De naam verwijst naar de kleur van de plant en naar de familie waar zij uit komt. De gele lis wordt o.a. gebruikt als symbool van Frankrijk (Fleur de Lys of Franse Lelie) . De naam betekent letterlijk leliebloem, hoewel het symbool in feite een soort Lelie is die in het Nederlands echter Lis genoemd wordt. Lys of lis betekent in het Frans "Lelie". Hoewel deze verwarring plus de uiterlijke en taalkundige gelijkenissen tussen de Lis en de Iris behoren de "twee" bloemen tot dezelfde familie, de Lissenfamilie (Iridaceae). Het woord Lis is al heel oud en komt waarschijnlijk van het woord voor "modder", natuurlijk vanwege het feit dat deze plant altijd "natte voeten" heeft. Er is een mogelijk verband tussen de woorden "lis" en het Latijnse Lutum wat modder betekent.

Zie ook de wetenschappelijke verklaring.

• Frysk: Barchjeblom
• English: Yellow Iris, Yellow Flag
• Français: Iris faux acore, Iris des marais
• Deutsch: Wasser-Schwertlilie
• Espanõl: ?
• Italiano: Giaggiolo acquatico
• Svenska: Svärdslilja
• Norsk: Sverdlilje
• Dansk: Gul Iris

Er twee Engelse namen:

1. Yellow iris. Dit is de Engelse vertaling voor de Nederlandse naam.
2. Yellow Flag: Dit betekent "gele vlag". Waarschijnlijk is de naam ontstaan omdat het uit drie delen bestaande bloemdek heen en weer beweegt in de wind net zoals een vlag.

Voor de verspreiding van de Gele lis in Engeland zie deze kaart.

Er zijn twee Franse namen

1. Iris faux acore: Dit betekent "iris valse acorus". Dit wordt in het tweede deel van de wetenschappelijke uitgelegd.
2. Iris des marais. Dit betekent "iris van het moeras".

De Duitse naam is Wasser-Schwertlilie: Dit betekent "water-zwaarlelie". Dit omdat deze lelie/iris zwaardvormige kroonbladen heeft.

Voor de verspreiding van Gele lis in Duitsland zie deze kaart.

De Spaanse naam is mij onbekend. Er zijn zoveel varianten dat ik de exacte naam niet weet. 

In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Italiaanse naam is Giaggiolo acquatico. Giaggiolo komt van Gialla dat "geel" betekent. En Acquatico dat "water" betekent.

Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Zweedse en Noorse naam is nagenoeg gelijk, Svärdslilja/Sverdlilje. Ook "zwaardlelie dus. Als je de Gele lis in een bepaalde hoek bekijkt is er een gelijkenis met een zwaard. Deze plant is absoluut geen familie van De leliefamilie (Liliaceae).

Voor de verspreiding van Gele lis in Zweden zie deze kaart.

De Deense naam is Gul Iris: Dit betekent "gele iris".

Ecologie

Bodem
Zonnige tot licht beschaduwde plaatsen op natte, matig voedselrijke tot voedselrijke grond en in ondiep matig voedselrijk tot voedselrijke, stilstaand of zwak stromend, zoet water.

Groeiplaats
Moerassen (verlandingsvegetaties), bossen (moerasbossen, bronbossen, beekbegeleidende loofbossen en wilgengrienden), waterkanten (langs sloten, kanalen, beken, rivieren, plassen, poelen, meren en op aanspoelselgordels op rivieroeverwallen), grasland (verruigd grasland en nat hooiland), zeeduinen (duinvalleien) en heide (langs voedselrijk geworden heidevennen en hoogveenwijken).

Verspreiding

Nederland
Algemeen.

Vlaanderen
Algemeen.

Wallonië
Vrij algemeen, maar zeldzaam in de Hoge Ardennen.

Wereld
West-Azië, Noordwest-Afrika en bijna heel Europa. In Scandinavië ongeveer tot de poolcirkel (op de Lofoten nog noordelijker). Ingeburgerd in Noord-Amerika, Nieuw-Zeeland en Japan.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten