Gewone salomonszegel (Polygonatum multiflorum)

Erg opvallend is het verspreidingskaartje in dit geval wel. De Gewone salomonszegel bloeit precies in oost-Nederland en in het duingebied van noord- en zuid-Holland. Hoe precies wil je het hebben!! Zie voor verdere info het hoofdstukje Ecologie & Verspreiding. Deze plant is wel giftig. Zolang je er naar kijkt gebeurt er niets maar de bessen bijvoorbeeld smaken zoet. Als je deze eet dan doen de giftige stoffen saponinen en flavonoïden wel hun werk. Hij bloeit in Mei en Juni.

Op de website van Flora van Nederland is een Videodeterminatie van deze plant te zien.

Er komen in Nederland minstens 3 soorten Salomonzegel (Polygonatum) voor:

• Gewone salomonszegel (Polygonatum multiflorum)  - algemeen
• Kranssalomonzegel (Polygonatum verticillatum) - zeer zeldzaam
• Welriekende salomonzegel (Polygonatum multiflorum) - zeldzaam
• Tuinsalomonzegel (Polygonatum × hybridum) - zeldzaam/verwilderde tuinplant

Veel plantensoorten beginnen met de naam Gewoon/Gewone. Hiermee word vaak bedoelde 'de meest voorkomende'. Het betekent niet dat deze soort niet zeldzaam is. Dit is afhankelijk van de soort.  Ook vaak word met het woord Gewoon/Gewone onderscheid gemaakt tussen soorten uit het zelfde geslacht. Bijv. harige/glanzende/grote etc.

Gedurende de regering van koning Salomon (972-933 voor Chr.), de derde en laatste koning van Israel heerste er rust en vrede. Toch was koning Salamon een omstreden vorst Hij werd verdacht van toverkunsten en de plant zou hem hebben geholpen. Als dank daarvoor heeft hij zijn zegelring (twee door elkaar gevlochten driehoeken) afgedrukt op de wortel. Eigenlijk zijn dit littekens van afgebroken stengels van vorig jaar.

Zie ook de wetenschappelijke verklaring.

• Frysk: Grutte segelplant
• English: Eurasian solomons seal
• Français: Sceau de Salomon commun
• Deutsch: Vielblütige Weißwurz
• Espanõl: 
• Italiano: Sigillo di Salomone maggiore
• Svenska: Storrams
• Norsk: Storkonvall
• Dansk: Stor Konval

De Engelse naam is Eurasian solomons seal: Dit betekent "eurazische Salomons zegel". Deze en de soorten van dezelfde familie, Polygonatum. odoratum en Polygonatum verticillatum komen in Europa en gematigd Azië inheems voor. Het woord Salomons zegel wordt bij de Nederlandse verklaring uitgelegd.

Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is Sceau de Salomon commun. Dit is de Franse benaming voor de Nederlandse naam, Gewone salomonszegel.

De Duitse naam is Vielblütige Weißwurz: Dit betekent "veelbloemige wittewortelstok". Deze soort heeft meer bloemen per knooppunt aan de stengel en, zoals de naam al zegt, de wortelstok is wit.

Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Duitsland zie deze kaart.

De Spaanse naam is sello de Salomón. Dit betekent "zegel van Salomón", dus de Spaanse benaming van de Nederlandse naam.

In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Italiaanse naam is Sigillo di Salomone maggiore. Dit betekent "grotere salomonszegel". Dit Grotere (maggiore) is relatief. De plant is niet echt groter en is daarom puur ter onderscheid. Net als in Nederland komen in Italië nog twee andere soorten voor. De Sigillo di Salomone comune (welriekende Salomonszegel) en de Sigillo di Salomone verticillato (Krans Salomonszegel).

Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Zweedse naam is Storrams: Volgens het Zweedse woordenboek betekent dit "groot  rams". Stor betekent "groot". Het woord Rams is mij nog onbekend.

Voor de verspreiding van Gewone salomonszegel in Zweden zie deze kaart.

De Noorse en de Deense naam is Storkonvall. Dit betekent "grote convallaria" Vroeger werd deze plant ingedeeld in dezelfde familie als Convallaria. Het is eigenlijk een uit de kluiten gewassen Lelietje van dalen (Convallaria majalis). Vandaar de naam Stor.

Ecologie

Bodem
Beschaduwde tot halfbeschaduwde plaatsen op vrij droge tot vochtige, matig voedselarm tot matig voedselrijke, min of meer humusrijke, zwak zure tot neutrale, soms kalkhoudende, liefst lemige grond (leem en zand, maar soms ook op veen, mergel of kleiige grond).

Groeiplaats
Bossen (loofbossen en gemengde bossen), struwelen, houtwallen, heggen, hakhout, kapvlakten, waterkanten (langs greppels, slootkanten en beekoevers), zeeduinen (binnenduinrand) en soms in moerassen (verruigd, oud rietland).

Verspreiding

Nederland
Vrij algemeen in Zuid-Limburg, in het oosten en midden van het land en in het aangrenzende rivierengebied en vrij zeldzaam in de Hollandse binnenduinrand. Elders zeer zeldzaam.

Vlaanderen
Algemeen in de Leemstreek, de Zand- en Zandleemstreek en de Voerstreek, vrij algemeen in de Kempen en zeer zeldzaam in het kustgebied.

Wallonië
Vrij algemeen, maar zeldzaam tot zeer zeldzaam in de Hoge Ardennen.

Wereld
Europa, behalve in de meest noordelijke en zuidwestelijke delen. Ook op enige verspreide plaatsen in Azië (oostelijk tot in Japan) en de Kaukasus.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten