Waterdrieblad (Menyanthes trifoliata)

Het geslacht Menyanthes is monotypisch, wat wil zeggen dat Waterdrieblad de enige soort in dit geslacht is die in het wild voor komt in Nederland. En volgens de Rode lijst is dit ook nog een gevoelige soort. Daarom is hij ook beschermd. Maar hij wordt wel veelvuldig ingezaaid wat de vele gele stippen verklaard op het Floron verspreidingskaartje. Waterdrieblad bloeit alleen in Mei en Juni, een echte lentebloem dus.

Op de website van Flora van Nederland is een Videodeterminatie van deze plant te zien.

Veel planten hebben bij een deel van de Nederlandse naam de woorden Water/Moeras/Rivier gekregen. Al deze soorten kunnen dan juist daar voorkomen. Eigenlijk word hiermee gezegd dat de betreffende plant een (zeer) natte bodemsamenstelling nodig heeft. De naam dient ook vaak ter onderscheid van andere soorten.

De plant heeft drie bladeren en heeft daarom in Nederland de bijnaam Waterklaver.

Zie ook de Wetenschappelijke verklaring.

• Frysk: Trijeblêd
• English: Bogbean
• Français: Trèfle d'eau
• Deutsch: Fieberklee
• Espanõl: Trébol de agua
• Italiano: Trifoglio d'acqua
• Svenska: Vattenklöver
• Norsk: Bukkeblad
• Dansk: Bukkeblad

De Engelse naam is Bogbean. Dit betekent "moerasboon". De stengelbladeren van deze plant hebben qua uiterlijk en hoe ze glimmen wel iets weg van een Bonenplant.

Voor de verspreiding van Waterdrieblad in Engeland zie deze kaart.

De Franse naam is Trèfle d'eau. Dit betekent letterlijk "klaver van het water. Opvallend want Waterdrieblad is absoluut geen klaver maar maakt onderdeel uit van de watergentiaanfamilie (Menyanthaceae).

De Duitse naam is Fieberklee. Dit betekent "koortsklaver". De plant werd vroeger vaak ingezet tegen koorts.

De Spaanse naam is Trébol de agua. Trébol betekent "drieblad" Dit is de gebruikelijke Spaanse naam voor een klaver-soort. De agua betekent "van het water".

In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Italiaanse naam is Trifoglio d'acqua. Dit is de Italiaanse benaming voor de Nederlandse naam.

Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.

De Zweedse naam is Vattenklöver. Dit betekent "waterklaver". Alhoewel deze plant absoluut niet dezelfde familie is als Klaver (deze behoort tot de vlinderbloemenfamilie (Leguminosae ).

Voor de verspreiding van Waterdrieblad in Zweden zie deze kaart.

De Noorse en Deense naam is gelijk, Bukkeblad. Bukke betekend in beide talen "boog" (uit Middelnederduits bucken), verwijzend naar de zeer gebogen, eigenlijk drijvende, wortel waaruit de bladeren zich ontvouwen.

Ecologie

Bodem
Zonnige, soms half beschaduwde plaatsen in ondiep, matig voedselarm tot matig voedselrijk, neutraal tot zwak zuur water. Zoutmijdend (laagveen of sterk venig zand en leem).

Groeiplaats
Moerassen, water en waterkanten (laagveenmoeras, beekdalmoeras, verlande plassen, petgaten, kleine plassen, verlandende sloten, waterkanten in veenweidegebieden, oude Maasmeanders, vennen, poelen en soms in hoogveenpoeltjes), bossen (soms in moerasbossen) en zeeduinen (duinplassen).

Verspreiding

Nederland
Plaatselijk vrij algemeen in laagveengebieden en vrij zeldzaam in het noordoosten van het land. Elders zeldzaam, maar zeer zeldzaam in Zuid-Limburg. Niet in Zeeland en Flevoland.

Vlaanderen
Vrij zeldzaam in de Kempen. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

Wallonië
Vrij zeldzaam iin de Ardennen. Elders zeldzaam tot zeer zeldzaam.

Wereld
Koude en gematigde streken op het noordelijk halfrond. Noordelijk tot 71° N.Br.

Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL

FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten