Algemeen
Zoals in de beschrijving bij Ecologie & Verspreiding is Witte honingklaver te vinden op plekken waar haast geen planten groeien. Het is een echte pioniersplant. Witte honingklaver, en de Citroengele variant, vallen op doordat hij met gemak 1.5 meter kan worden en hij heeft een struikachtig uiterlijk. Witte honingklaver bloeit van Juli tot en met September.
In 1700 publiceerde de Franse botanicus Joseph Pitton de Tournefort (5 juni 1656 - 28 december 1708) al een 3-delige boekenserie Institutiones Rei Herbariae met daarin een prachtige afbeelding van de bloem (delen) van deze plant.
Op de website van Flora van Nederland is een Videodeterminatie van deze plant te zien.
Er komen 4 Honingklavers (Melilotus) soorten in het wild voor in Nederland:
- Citroengele honingklaver (Melilotus officinalis) - algemeen
- Goudgele honingklaver (Melilotus altissimus) - algemeen
- Kleine honingklaver (Melilotus indicus) - zeldzaam
- Witte honingklaver (Melilotus albus) - algemeen
Verklaring wetenschappelijke naam
Hoe komt een wetenschappelijke naam tot stand?
Een wetenschappelijke naam word niet zomaar gegeven. Iedereen (wetenschappers, floristen, liefhebbers etc.) moet tenslotte weten dat het over dezelfde plant gaat. Botanische nomenclatuur is de formele naamgeving van planten. Deze wordt geregeld door de International Code of Nomenclature for algae, fungi, and plants (ICN of ICNafp), een wetboek dat de wetenschappelijke namen van algen, schimmels en planten regelt.
Deze heet zo sinds het Internationaal Botanisch Congres in Melbourne in 2011, dat tot de naamswijziging besloot. Tot die tijd heette dit wetboek de International Code of Botanical Nomenclature (ICBN). In 1905 heeft het Internationaal Botanisch Congres van Wenen besloten om de publicatie van de eerste druk van Species plantarum te kiezen als het beginpunt van de moderne nomenclatuur voor planten. Dat betekent dat alle namen van vóór dit werk van Linnaeus niet meetellen, ook als die namen de vorm van een tweedelige naam hebben. Overige informatie staat op deze Wiki-pagina.
De witte bloemetjes van deze plant ruiken naar honing Als deze plant wordt gedroogd komt de sterk geurende stof cumarine vrij en wordt deze geur nog sterker.De plant heet Honingklaver maar is geen Klaver. Vanwege de vorm van de bladeren heet deze plant zo. Alhoewel de vergelijking in dit geval nauwelijks opgaat i.v.m. de getande stengelbladeren. Het lijkt er meer op dat deze plant z'n naam heeft gekregen ter onderscheid van de andere honingklaver-soorten (Melilotus).
Volgens veel Etymologen is de herkomst van het woord Klaver onzeker. Het kwam al voor in het Middelnederlands (tussen 1200 en 1500) als Klever en Clavere. Het woord zou ook afgeleid kunnen zijn van het Oudgermaanse Cloefre, wat wil zeggen Splitsen of Klieven en dat zou slaan op het in drieén gespleten blad.
Meer
Zie ook de wetenschappelijke verklaring.
Namen in andere talen
- Frysk: Wite hunichklaver
- English: White Melilot
- Français: Mélilot blanc
- Deutsch: Weißer Steinklee
- Espanõl: Meliloto blanco
- Italiano: Meliloto bianco
- Svenska: Vit sötväppling
- Norsk: Kvitsteinkløver
- Dansk: Hvid Stenkløver
verklaring Buitenlandse namen
De Engelse naam is White Melilot. Dit betekent "witte melilotus". Dit is een combinatie van het woord White en het eerste gedeelte van de wetenschappelijke naam.
Voor de verspreiding van Witte honingklaver in Engeland zie deze kaart
De Franse naam is Mélilot blanc. Dit betekent "witte melilotus" net zoals de Engelse naam.
De Duitse naam is Weißer Steinklee. Dit betekent "witte steenklaver". Een "steenklaver" heeft het liefst een "stenige" ondergrond zoals ook bij Ecologie & Verspreiding staat beschreven. Dat deze plant lijkt op klaver is natuurlijk te zien aan het in drieën splitste (langgesteelde) stengelblad.
De Spaanse en Italiaanse naam is nagenoeg gelijk, Meliloto blanco/Meliloto bianco . Dit is de Spaans/Italiaanse benaming voor de volledige wetenschappelijke naam. Bianco betekent "wit".
In Spanje kent men minstens vier namen voor elke plant. De algemene volksnaam, de Catalaanse naam (Provincie in Noord+Oost Spanje tegen de Pyreneeën aan), de Gallische naam (provincie in Noord-West-Spanje) en de Baskische naam (provincie in West-Spanje tegen de Pyreneeën aan). Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.
Er is niet één specifieke Italiaanse naam voor een plant, dit verschilt per regio. Er is een algemene volksnaam en ook nog een variatie of een volledige andere naam in een van de 17 provincies. Ik heb de meest voorkomende algemene naam gebruikt.
De Zweedse naam is Vit sötväppling. Dit betekent "witte sötvappling". Sötväppling bestaat uit twee dele Söt betekent "zoet"en Väppling betekent "klaver".
Voor de verspreiding van Witte honingklaver in Zweden zie deze kaart.
De Noorse en Deense naam is nagenoeg gelijk, Kvitsteinkløver/Hvid Stenkløver. Dit betekent "witte steenklaver".
Ecologie & Verspreiding
Ecologie
Bodem
Zonnige, open plaatsen (pioniervegetatie) op vochtige tot droge, matig voedselrijke, omgewerkte, vaak kalkhoudende en stenige grond (stenige plaatsen, mergel, leem, rivierklei en zand).
Groeiplaats
Akkers (akkerranden), bermen, zandige dijken, langs spoorwegen (spoorbermen en spoorwegterreinen), industrieterreinen, haventerreinen, parkeerplaatsen, vluchtheuvels, tussen straatstenen, plantsoenen, braakliggende grond, opgespoten grond, stortterreinen, ruigten (voedselrijke ruigten), ruderale plaatsen en afgravingen (wanden van mergel- en leemgroeven).
Verspreiding
Nederland
Vrij algemeen, het meest in stedelijke omgeving. Vrij zeldzaam in Gelderland, in het oosten en het noordoosten en zeldzaam op de Waddeneilanden.
Vlaanderen
Vrij algemeen. Het meest in het kustgebied.
Wallonië
Vrij algemeen in het Maasgebied en in de zuidelijke Ardennen. Elders vrij zeldzaam tot zeldzaam.
Wereld
Oorspronkelijk uit Oost-Europa en Midden-Siberië. Nu in alle werelddelen, in gebieden met een gematigd klimaat.
Bron: Wilde-planten.nl / Klaas Dijkstra - CC BY-NC-SA 3.0 NL
Verspreiding Witte honingklaver
FLORON Verspreidingsatlas vaatplanten
